Andrea Camilleri to jeden z najznamienitszych włoskich współczesnych pisarzy, który choć zmarł w 2019 roku, to na rynku książki nadal jest obecny. W lipcu 2025 doczekaliśmy się nowego wydania pierwszego zbioru opowiadań “Miesiąc z komisarzem Montalbano”, który traktowany jest jako dodatek do serii z tytułowym komisarzem. Można więc po niego sięgnąć zarówno w sytuacji, gdy Montalbana już się dobrze zna, jak i w odwrotnej – będzie to równie dobry na start do zapoznania się z tym bohaterem literackim. Zbiór składa się z 30 krótkich opowiadań liczących od kilku do dwudziestu kilku stron - doskonale zatem sprawdzi się na to, co sugeruje tytuł: by czytać jedno opowiadania dziennie. Według mnie będzie to dobry wybór na start dnia - historie, choć kryminalne, dzięki klasycznej nucie i przyjemnemu, niespiesznemu nastrojowi, dobrze sprawdzą się jako wyciszenie, chwila medytacji przez rzuceniem się w pęd codzienności. Zbrodnie, o których tutaj Camilleri opowiada, sią bardzo różne, to nie tylko morderstwa, ale i dużo mniejsze przewiny, które jednak mają punkt wspólny - jest nim zwyczajny człowiek doprowadzony na skraj, popadający w namiętności czy obsesje. Sam komisarz Montalbano oddany jest to również z kilku różnych stron, poznajemy go w i Vigacie, gdzie pełni rolę komendanta posterunku, jak i w czasie prywatnych podróży, a dzięki temu możemy odkryć jego bardzo charakterne rysy - to w końcu Sycylijczyk z krwi i kości! Świetny jest też sam klimat miejsca, ta włoska niespieszność, cieszenie się z bliskości morza, dobrego jedzenia i dobrych książek. Czego chcieć więcej? To świetny sposób na spędzenie przyjemnie kilku chwil w ciągu dnia.

Miesiąc z komisarzem Montalbano to zbiór trzydziestu opowiadań. W założeniu – jedno na każdy dzień miesiąca. Całkiem ciekawa koncepcja i nie mogę odmówić jej słuszności. Po pierwsze – codzienne spotkania z komisarzem to naprawdę przyjemność. Po drugie – tych krótkich opowiadań nie ma sensu czytać jednym ciągiem. Zleją się w rozmazaną całość i trudno będzie wydobyć z nich wszystkie emocje, zaskoczenia, zagadki, zwroty akcji. Krótka forma po to jest krótką formą, żeby jej niepotrzebnie nie wydłużać. Bo nie ma co ukrywać – mimo iż opowiadania są krótkie (najdłuższe ma bodajże 26 stron), to zaskakujących zwrotów akcji nie brakuje. I to jest ogromna siła tego zbioru – nie ma miejsca na nudę. Z drugiej strony trudno się zaprzyjaźnić z bohaterami – pojawiają się i znikają. Jedynie komisarz Montalbano i współpracujący z nim policjanci mogą zaistnieć nieco wyraźniej w pamięci czytelników. Na bardzo silne emocje nie ma co liczyć. To zbyt krótka forma literacka, żeby dało się zbudować prawdziwe, godne kryminału napięcie. Zaskoczenie? Tego nie zabraknie. Po pierwsze różnorodna tematyka nie pozwala tak od razu zgadnąć, z jaką sprawą możemy mieć do czynienia. Tytuły wbrew pozorom są mylące. Po drugie komisarz i jego dedukcja chadzają swoimi drogami, a dokąd te drogi prowadzą, można się naprawdę zdziwić. Trzeba też dać plusa za krótką formę i możliwość czytania z doskoku. Chociaż nie jestem fanką takich książek, to nie mogę odmówić im racji bytu – one też są potrzebne. Kiedy nie ma czasu na długie czytanie, a mózg domaga się codziennej dawki literatury, można mu zaserwować takie właśnie opowiadanie spisane na dziesięciu stronach. Czyta się zaledwie kilka minut, ale są to minuty naprawdę satysfakcjonujące.

(...) Sycylia komisarza Montalbano nigdy nie śpi. Ale z takim detektywem żaden przestępca nie może czuć się bezkarny. Prędzej czy później jego czujny i logiczny umysł dojdzie do prawdy, odkryje motywy, wniknie w mafijne interesy, przechytrzy niewiernych małżonków. A jednocześnie Montalbano nigdy nie opuszcza specyficzne poczucie humoru... "Miesiąc z komisarzem Montalbano" Andrei Camilleri, to swoiste zaproszenie do tego, by spędzić miesiąc w doborowym towarzystwie na sycylijskiej ziemi. 30 opowiadań na 30 dni, jeśli ktoś da radę dawkować sobie przyjemności. Ja oczywiście nie potrafiłam czytać po jednej historii i popłynęłam całością. Bo jak przerwać czytanie i odłożyć książkę na następny dzień, gdy w świecie Montalbano tyle się dzieje? Autor po mistrzowsku tworzy fabułę czarnego kryminału, z wyważoną dawką humoru, zwrotami akcji i zaskakującymi zakończeniami. Czytanie tej książki dało mi wiele satysfakcji, oddechu od codzienności i zanurzenia się w niezwykle wciągające sprawy z którymi przyszło mierzyć się komisarzowi. Już dla samej jego postaci, którą wprost uwielbiam, warto sięgnąć po książkę. Polecam gorąco każdemu !!!